>> ชุมชนตะโละโปร์

ประวัติความเป็นมา

            ตะโละกาโปร์ เป็นภาษามลายูพื้นเมือง คำว่า "ตะโละ" แปลว่า อ่าว คำว่า "กาโปร์" แปลว่า ปูน รวมความหมายแปลว่า อ่าวปูน ในสมัยก่อนกล่าวกันว่า บริเวณพื้นที่ตรงนี้ เป็นที่เก็บเปลือกหอย และนำเปลือกหอยเหล่านี้มาเผาไฟจนสุก และกลายเป็นปูนขาว นำมากินกับหมาก ปัจจุบันสันนิษฐานว่า เป็นเปลือกหอยขาว หรือหอยแครง เพราะว่าหอยขาว เป็นหอยประจำอ่าว มีมาก ชาวประมงจะเก็บมากินเนื้อ และเป็นสินค้าออกของอำเภอยะหริ่ง เปลือกหอยจะมีหินปูนฯ จึงเรียกตำบลนี้ว่า ตำบลตะโละกาโปร์

เนื้อที่ของชุมชน

  

                 พื้นที่ของหมู่บ้านแต่ก่อน 70% ส่วนใหญ่จะเป็นน้ำทะเลกับน้ำคลอง  ที่เชื่อมต่อหลายๆหมู่บ้านและท่าเรือในสมัยก่อนเป็นตลาดนัด  หลายๆ หมู่บ้าน  จะมาพบปะกันและมาค้าขาย  จะมีหมู่บ้านตันหยงลูโละ  บางปู  ยามู (ยะหริ่ง) ร่วมทั้ง 5 หมู่บ้านตะโละกาโปร์และ 30% ที่เหลือเป็นพื้นที่ ต่อมาน้ำทะเลก็ลดลง   จะมีหาดทรายงอกขึ้นมาทำให้พื้นที่ในหมู่บ้านเพิ่มมากขึ้น  มีชาวบ้านทยอยเข้ามาปักหลักที่นี่    บริเวณริมหาดจะมีเปลือกหอยขึ้นมาเต็มริมหาด  ชาวบ้านเลยคิดค้นเอาเปลือกหอยมาทำเป็นปูนขาว เอาไว้กินกับหมากและใส่ในขนม    พอมีคนรู้ข่าวว่าที่นี้มีการทำปูนเลยเข้ามาสั่งซื้อปูนจากชาวบ้านที่นี่  ชาวบ้านที่มาซื้อปูนเรียกที่นี่ว่า (อ่าวปูน) ตะโละกาโปร์  จนถึงปัจจุบัน

จุดเด่น       

               หาดทรายทอดตัวยาวขนานไปกับทิวสนร่มรื่น มีสายน้ำพาคลื่นเคลื่อนมากระทบฝั่ง ในวันที่อากาศปลอดโปร่งน้ำทะเลจะมีสีคราม ทรายเป็นสีทองสวยงามมาก เหมาะสำหรับพักผ่อนหย่อนใจ หากเลยไปยังหมู่บ้านประมงจะมีเรือกอและจอดเรียงรายอยู่เป็นทิวแถว ซึ่งชาวบ้านแถบนี้จะพาเรือออกไปทำประมงแล้วนำกลับมา โดยจะลากขึ้นมาเก็บในช่วงเช้าๆ สถานที่พักแรม บริเวณชายหาดยังไม่มีจุดพักแรม